NAJCZĘŚCIEJ SŁUCHANY UTWÓR
Dragony - Dreamchasers - kiedy wybrzmią ostatnie dźwięki intra, w którym wykorzystano motywy z Symfonii z Nowego Świata A. Dvoraka (nie pierwszy raz w power metalu, vide The Wizard's Last Rhymes włoskiego Rhapsody) zaczyna się najlepszy moim zdaniem utwór na najnowszej płycie austriackiej kapeli. Mamy tu wszystko, co kochamy w power metalu - perkusyjną galopadę, tnące jak brzytwa gitary i budujące klimat klawisze. A przy tym wszystkim duet Siegfrieda z Ambre Vorvauhis z Xandrii, która ozdabia utwór nie tylko swym krystalicznie czystym głosem ale i agresywnym growlingiem. Świetny wstęp do naprawdę udanego albumu!
NAJLEPSZE ALBUMY KWARTAŁU
Najczęściej i zarazem najchętniej słuchanym przeze mnie albumem ostatnich trzech miesięcy było Hic Svnt Dracones power metalowego zespołu Dragony. Fajny koncept, wpadające w ucho i zostające na dłużej w pamięci utwory to najważniejsze atuty tej płyty. Panowie trzymają się wypracowanego przez lata stylu, łącząc elementy symfoniczne z odpowiednio odmierzoną ilością egzaltacji, co sprawia, że power metal w ich wykonaniu jest po prostu taki, jak trzeba. Nie oznacza to oczywiście, że w tym gatunku to już wszystko. Na uwagę zasługują takie solidne, symfoniczno-powerowe krążki jak IX od niemieckiego Dawn of Destiny, Frozen Firestorm francuskiego Calypsian czy bardziej surowa choć niezwykle intensywna Nova Atlantis autorstwa braci Amore z KingCrown. Każdy z tych krążków ma w sobie dużo magicznego klimatu i przynajmniej kilka kapitalnych kompozycji.
Jeśli chodzi o doom metal to tu ucha powinni nadstawić miłośnicy bardziej klasycznego brzmienia, bowiem moje trzy ulubione albumy ostatniego kwartału to Shining deaath/doomowej legendy Swallow the Sun i dwa krążki o stylistyce gothic/doom metalowej - New Wave Order włoskiego The Foreshadowing i Darrkh... It Is! debiutującego w tym roku projektu Aiwaz. Każdy z nich miał w sobie bardzo duży ładunek emocjonalny, sprawiając, że ich odsłuch pozostawiał po sobie wrażenie swoistego katharsis. Jeśli mówi się, że muzyka może leczyć dusze to zaprawdę powiadam Wam, w pełni się z tym zgadzam.
Będąc przy takich ponurych i melancholijnych klimatach nie sposób nie wspomnieć o płycie, której się zupełnie nie spodziewałem ale na którą fani gotyckiego rocka naprawdę zasługiwali. Mowa oczywiście o Noc vlku absolutnej legendy gotyckiej sceny - czeskiego XIII. Stoleti. Bracia Stepan przygotowali dla nas album w każdym calu kompletny, mający w sobie cząstkę każdego poprzedniego albumu a przy okazji nie zamykający się też na nowe inspiracje. O każdym z utworów można by napisać osobny esej ale i tak słowo pisane nie odda w pełni doznań, jakie ten krążek gwarantuje. Mistrzostwo świata!
Ostatnie trzy miesiące to też bardzo dobry czas dla miłośników muzyki progresywnej. Jedną z najlepszych prog-rockowych płyt tego roku nagrał kanadyjski Huis, zabierając nas w refleksyjną i pełną tajemnic podróż na In the Face of the Unknown. Po raz kolejny muzycy udowonili też, że rock neo-progresywny to dobro narodowe Kanady. Jednym z moich ciekawszych muzycznych odkryć był też duński Isbjorg, w swojej twórczości do progresywnego rdzenia dodający elementy math-rocka czy djentu ale przede wszystkim prowadzący większość utworów dźwiękami bardzo naturalnie, wręcz organicznie brzmiącego pianina. Wielkim wydarzeniem była też premiera czwartej płyty duńsko-szwedzkiej VOLA'i, która dzięki Friend of a Phantom umocniła swoją pozycję jako jednego z najlepszych prog-metalowych zespołów ostatnich lat.
W kategorii AOR też jest kilka mocnych tytułów. Pierwszy to Time Machine brytyjskiego Cats in Space, dynamiczny, gitarowo-klawiszowy, melodyjny rock, który spodoba się tak miłośnikom Survivor, Foreigner jak i Queen, po którym ekipa odziedziczyła pewną bombastyczność dodającą utworom bardziej epickiego klimatu. Drugi to natomiast wydana stosunkowo niedawno a już mocno władająca moim sercem Mysteria niemieckiego Violet. Tu też mamy porządne melodyjne granie z mocnym kobiecym wokalem, przywodzącym na myśl takie królowe rocka jak choćby Bonnie Tyler. Wydany jako jeden z promujących krążek singli, utwór Angelina od pewnego czasu gości w moich głośnikach po kilka razy dziennie!
Klimaty folk metalowe jakoś zbyt często u mnie ostatnio nie gościły, z jednym wyjątkiem. Chodzi o trzeci krążek Velesara zatytułowany Pogorzelisko. Mamy tu przykład fajnego połączenia klasycznego heavy metalu spod znaku Iron Maiden ze słowiańskim folklorem. Jest to też przynajmniej w połowie concept album, gdyż pięć (z 10) utworów na płycie tworzy jedną spójną historię.
Na koniec wspomnę jeszcze o EP-ce lokalnego małopolskiego zespołu Zaułek, z której to pochodzi utwór Oczy ze szkła z przejmującym tekstem i naprawdę wwiercającą się w umysł melodią. Jest to nieco chłodne, alt-rockowe granie, nieco w kontrze do pozostałych moich zainteresowań ale naprawdę jestem pod wielkim wrażeniem i kibicuję muzykom w dalszym rozwoju. Potencjał jest naprawdę duży.
NAJWIĘKSZE ZASKOCZENIE
Tu sprawa jest prosta - nowy krążek XIII. Stoleti pojawił się nagle, w trzy tygodnie od pierwszego singla i 8 lat od poprzedniego wydawnictwa z premierowym materiałem. Zaskoczenie pełne ale była to jak najbardziej miła niespodzianka. I choć Czesi rozbudzili mój apetyt na kolejne płyty, jeśli mamy czekać kolejne 8 lat na tak kapitalne wydawnictwo to jest to poświęcenie, na które jestem gotów.
NAJWIĘKSZE ROZCZAROWANIE
Ostatni album Serious Black nagrany z Urbanem Breedem, Suite 226 był dość średni. Po zmianie wokalisty na Nikolę Mijića dostaliśmy naprawdę solidny Vengeance is Mine. Oczekiwania więc były dość spore, jednak Rise of Akhenaton nie potrafił im sprostać. Jedenaście niewyróżniających się, bardziej blado hard-rockowych niż krwiście powerowych kompozycji sprawiły, że przy wielu kapitalnych premierach przełomu września i października, album też po prostu przepadł. I nie zanosi się bym planował i chciał do niego wracać. Szkoda...
NAJWIĘKSZE ODKRYCIA
W zasadzie każde z nich zostało już opisane w odpowiednim akapicie. Mamy tu power metalowy Calypsian, doomowy Aiwaz, prog-rockowy Isbjorg czy aor-owy Violet. Nie możemy też zapominać o perełce małopolskiej alternatywy w postaci Zaułka. Warto jednak pochylić się też nad coldwave'owym Kryształem, którego aksamitna, poetycka muzyka w końcu, po kilku nieudanych podejściach, w końcu mnie kupiła. Jeżeli szukacie odskoczni od metalowego łomotu, to te dźwięki będą dla Was świetnym lekarstwem na przebodźcowanie. Na zakończenie jeszcze może nie całkowite odkrycie, bo Sian Greenaway była już znana z występów w doom-rockowej Alunah ale w psychodeliczno-glam rockowym wydaniu jako Bobbie Dazzle jeszcze jej nie znaliśmy. A radzi sobie w tej roli wyśmienicie!
OCZEKIWANIA NA PRZYSZŁOŚĆ
Pod koniec roku nowych premier płytowych jak i singli (co widać przy moich ostatnich czwartkowych postach) jak na lekarstwo. Liczę jednak, że po Nowym Roku będzie w czym się zasłuchiwać. A oto wydawnictwa, na które czekam najmocniej:
Grave Digger - Bone Collector - 17.01
Avatarium - Between You, God, The Devil and The Dead - 24.01
Inside Her - TBA - 30.01
Lacuna Coil - Sleepless Empire - 14.02
Dynazty - Game of Faces - 14.02
Avantasia - Here Be Dragons - 28.02
Year of the Cobra - Year of the Cobra - 28.02
Hanging Garden - The Unending - 14.03
PODSUMOWANIE
Za nami literackie podsumowanie jesieni, poniżej zaś podsumowanie muzyczne - w formie playlisty zawierającej 40 najczęściej słuchanych przeze mnie w tym czasie utworów. Jestem ciekaw ile z nich pokrywa się z Waszymi statystykami. Zapraszam do dyskusji i dzielenia się swoimi podsumowaniami, czy to w postaci samego kolażu czy playlisty, tudzież może krótkiego eseju. Bywajcie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz